Þegar plöntur og dýr bora sig í grjót og steina eða skríða inn um sprungur á bergi losnar um það. Það er lífræn veðrun. Skófir sem eru líklega elstu lífverur á þurru landi gefa frá sér sýru og bergið molnar. Þá myndast jarðvegur. Stórar plöntur gefa líka frá sér sýru, til dæmis tré. Jurtætur eins og ánamaðkar flýta mikið fyrir niðurbroti lífrænna leifa og losa þá um hann.